Al is het niet mijn eerste keer dat ik in Seoul woon, deze keer dacht ik niet meer op Crimson House te wonen, simpel omwille van de reden dat daar geen keuken was om te koken, en bovendien duur voor wat je krijgt, maar comfortabel is het wel, omdat je dan tussen vooral buitenlanders woont... Een mens moet toch wat afwisseling hebben, dus heb ik deze keer voor een woonst gekozen voor gewone Koreaanse studenten : een kotje dat amper 240.000 koreaanse won kostte - hier een kleine 140€... Ik geef het toe... ik deed het voor het geld ;p... met alle gevolgen van dien. Ik voel me enorm beperkt in fysische, maar ook mentale vrijheid... En dat voor een redelijk beweeglijk iemand.
Maar een mens leert uit zijn fouten dus heb ik besloten een andere plek te zoeken en geluk dat ik had, had ik in de tweede week al een mooi nieuw studio'ke gevonden van een Singaporiaans meisje dat haar contract wilde afzeggen omdat ze iets goedkoper wilde zoeken. Ze had al maanden gewacht op bericht, maar niemand reageerde op haar advertentie, eens te meer omdat men in Korea als je een eigen 'plek' huurt, de huisbazen vaak een waarborg vragen dat bijna 10x de prijs is van de maandelijkse huurprijs... Waarborgen van 5.000.000 koreaanse won tot 10.000.000 koreaanse won zijn geen uitzondering, en worden in tegenstelling tot in België niet op een geblokkeerde rekening geplaatst. De eigenaars mogen met dat geld gedurende de loop van het contract investeren, op voorwaarde natuurlijk dat je het geld terugkrijgt, na verloop van het contract, en natuurlijk zit daar het addertje, dat het soms wel kan gebeuren dat de huurbaas geen goede investering heeft gedaan en dan ben je je geld kwijt... ??? Ja, zover wil ik gewoon nog niet denken, ik geloof wel dat ik het terug zal krijgen.
Net toen ik dacht dat alle zorgen van de baan waren wat betreft househunting in Seoul, kreeg ik net afgelopen vrijdag te horen dat de overdracht niet door kon gaan en dat het meisje haar contract moest uitwonen. Geen zicht op een andere plek dus.
Om een lang verhaal kort te maken : uiteindelijk heb ik in het weekend nog eens gezocht naar een aantal studio's via een 'makelaar'... als je dat zo kan noemen : een tweetal gepensioneerde Koreaanse mannen die de zaak runden, lieten me een tweetal kamers zien, waarvan eentje niet duidelijk wanneer deze vrijkwam en de andere duurder was dan mijn maximumprijs van 500.000 koreaanse won en bovendien donker en domp en zonder rechtstreekse ramen... dan nog liever mijn kleine isolatiecel van een kamertje :-)... Op weg naar huisbezichtiging kreeg ik wel een mandarijntje voor onderweg, vriendelijk was hij wel, die 'ajeosshi'... Bijna, bijna had ik toch een contract aan mijn benen toen ik merkte dat de huisbazin van het eerste studio'ke al in de makelaarsoffice zat te wachten op bevestiging. Rap zijn ze wel, die 'ajeosshi's' en 'ajumma's'... haha... Ben uiteindelijk op geen van de studio's ingegaan, omdat ik er geen goed gevoel bij had? En gelukkig was Alan er om me tegen te houden... hij was ondertussen voor zijn vakantie zaterdag toegekomen in Korea, op weg naar Hong Kong.
Uiteindelijk kwamen we de huisbazin tegen toen ik terug naar mijn kot ging en vroeg ik haar of zij niet toevallig ook studio's verhuurde, en ja hoor :-))!! zij verhuurde ook studio's op de 4de en 5de verdieping van het gebouw waar ik woonde... Had ik dat op voorhand geweten ;p
Dus eind goed al goed : ik zit nu op dat studioke, met eigen keukentje, frigo, een echt bed, badkamertje en vooral ruimte !.. Het behangpapier valt hier ook super mee, heb net mijn eerste potje noodles gemaakt hier, ondertussen kan ik heen en weer tussen mijn 2 op 2 kamer en mijn studio'ke, omdat ik mijn kamer nog heb lopen tot volgende week maandag.
Een contract tekenen in het Koreaans is niet altijd even gemakkelijk, maar ik geloof dat mijn huisbazin wel van goede wil is en mij er niet in wil luizen... Desnoods, koop ik haar om met wat Belgische chocolaatjes ;-)
Voor de eerste keer sinds lang, voel ik terug dat ik een 'eigen' plek heb, waar ik ook in de wereld ben beland de laatste 2 jaren. Voor de eerste keer, voel ik me een keertje 'thuis' ergens. 'Mijn' thuis. Een plek waar ik graag terug kom. En vrij kan zijn, om te bewegen, te praten, te koken, mezelf te ontwikkelen, muziek te luisteren, lichaamsbeweging te doen, luidop studeren,...
Voorlopig zal ik hier een tijdje blijven in Seoul, om mijn studies Koreaans af te maken en daarna voorgoed te settelen. Het zal mijn laatste verre reis zijn ooit, ver weg van mijn geliefden, ver weg van mijn vrienden. Ver weg van mijn familie. Wat de meesten misschien niet weten, is dat niet alles in mijn leven, zomaar een vrije keuze is geweest, en al wat avontuur lijkt, ook voorafgegaan is door wat moeilijkere paden om zover te raken. Ik laat me drijven door het lot, zeg maar.... en bij momenten stuur ik dat ook wat bij door te luisteren naar bepaalde tekens op mijn levensweg...
Het gras lijkt misschien altijd wel groener aan de andere kant van de heuvel, maar vaak weet men niet dat men ook wel moeite moet doen om het gras zo groen te houden... Of men wil het gewoon niet zien.
Ieders leven is op zich wel uniek denk ik. Maar al bij al, althans voor mij, wil ik na nog een jaartje weg, gewoon een rustig leven leiden, met de liefde van mijn leven :-).
Tijd om te studeren nu. Ik heb amper iets kunnen doen deze week. Gecombineerd met werken is studeren wel soms vermoeiend. Maar het loont de moeite :-). Ik ga ervoor !! Voor een meer zelfstandiger, wijzere en sterkere LT :-)) Aja, aja, FIGHTING !!!
No comments:
Post a Comment