jeonju in de zon en regen

eventjes mijn postje van gisteren gepost. een leuke koffieshop onder de zovelen, hier midden in jeonju hanok (traditionele koreaanse huisjes) village. in seoul heb je die ook, maar jeonju staat wel bekend volgens mij als en van de grootste bewaarde gehelen, alsook centrum van tradiotionele arts and crafts werken als koreaanse papierkunst, pottenbakkerij, textielkunst, lakwerkkunst, etc...

het is aan het regenen, vergeleken met gisteren totaal ander weer. wel beetje jammer dat ik door de regen moet stappen, maar de historische setting maakt het weer beter, straks naar toeristencentrum om gids en plan te vragen.

gisteren ben ik goed en wel aangekomen, zij het wel laat, taxi bepakt richting mijn plaats van bestemming : jeonju's eerste bibimbap DJ festival temidden van jeonju hanok village. plaats van het podium was de voormalige conficiaanse school die al podium diende voor de openluchtconcerten van traditionele en hedendaagse muzikanten, alsook een mix van traditionele koreaanse pansori met reaggae... prachtige voorstellingen en het publiek, jong en oud, alsook ouders met kinderen die jolig stonden te dansen. de sfeer was enorm relaxed, alsook omgeven door de historische setting, prachtig. miste wel wat gezelschap, maar meestal vind ik het niet zo erg, alleen te dansen. maar alleen was het ook niet echt, mensen de meedansen, er is altijd wel interactie, maar die non-verbaal is en voortspringt vanuit een roes van euforie.

wat mij het meeste bijblijf, zijn de beelden van jonge gezinnen. doet me deugd, dat ook families nog steeds meedoen aan dergelijke festiviteiten... ergens hoop ik dat ook ooit. zo te zijn. te blijven zoals ik ben, of ik student, echtgenote, vriendin, dochter of zus zou zijn,... ergens hoop ik dat ik niet teveel verander door de ervaringen der tijd. alsook vooral niet verbitterd raak door gebeurtenissen die wat minder waren in het leven.

korea heeft mijn ogen geopend, alsook mij terug in contact gebracht met wie ik oorspronkelijk was, maar het heeft me ook doen inzien, wat er wel en niet meer was.

het blijft wat hele tijd verder regenen vandaag. ik wil nog zoveel schrijven, want schrijven brengt mijn gedachten weer in verbinding met thuis. misschien overal waar ik naartoe ga, ik draag mijn thuis altijd wel mee. ergens ben ik altijd wel zo geweest.

tijd. tijd is eigenlijk zoiets kostbaar, iets dat je niet met geld kunt kopen. hoe ouder je wordt, hoe vlugger de tijd gaat, alsook hoe minder makkelijk het is deze met andere mensen te delen. maar tijd... tijd breng ik het liefste door met de mensen die ik liefheb. er is voor mij niets anders. tijd... is zodanig kostbaar, dat je deze verstandig moet spenderen. dit is geen fatalistische gedachte, integendeel, het is leidraad in het leven. omdat je in het leven dat je leeft, eenmaal op zoek blijft, naar die ene iemand die je uiteindelijk rust zal brengen in het leven. met wie je je tijd of anders gezegd je leven wilt delen. wat is er meer dan dat? niets ! buiten voor mij dan, vanuit de liefde die je voor elkaar voelt, er nieuw leven ontstaat :-)

tijd om in te pakken... de regen te trotseren. afkomstig zijn van belgië heeft zo zijn voordelen. we zijn de regen wat gewoon, al is het maar fietsen in kahwe richting werk. vandaag heb ik mijn trein pas laat, rond 21.30... want alles was weer uitverkocht voor het verlengd weekend hier. gelukkig toch dat ik gisteren in het station van jeonju direct mijn tickets terug heb geboekt. maar eigenlijk, had ik dit wel kunnen vermijden, als ik een week op voorhand had kunnen reserveren. hehe.

maar zo heeft alles zijn voor- en nadelen in het leven. volgens mij is het leven in balans. wat je geeft, krijg je ook terug. al is het niet direct. de mindere tijden die je beleeft, zullen altijd wel gevolgd worden door betere tijden, al is het niet direct. het enige wat vereist is, dat je oprecht van uit je hart kan leven, alsook jezelf kan onder ogen komen, niet jezelf voor de gek houdend. het enige wat vereist is, oprecht te leven.

goed, genoeg gerust voor eventjes, alsook ging ik mijn gedachten laten rusten voor het weekend ... tijd om te vertrekken terug :-)