Gek... Vandaag rond 6 uur voelde ik het gebouw van mijn kot een 5-tal seconden trillen alsof er een enorme truck voorbij kwam gereden - blijkbaar denk ik dat wel vaker als gebouwen bewegen...Ik dacht nog even 'Nee, in Seoul toch niet'... en toch... nu hoor ik op het nieuws van de radio dat er inderdaad een kleine aardbeving was geweest hier in Seoul, schaal 3.0. Eigenlijk zeer klein, vergeleken met de schaal die ik heb meegemaakt toen in California in 2007. Klein zeker vergeleken met de desastreuze aardbeving in Haïti onlangs, klein maar toch voelbaar.
Vandaag en gisteren heb ik net mijn mid-terms examen afgelegd voor niveau 4. Vergeleken met niveau 3 is het examen toch een stuk moeilijker geworden. Vooral voor de luistertest heb ik een aantal dingen gewoon moeten gokken, omdat ik het gewoon niet verstond bij momenten. Maar nu ben ik best wel blij, want ik heb via de Koreaanse radio 'verstaanbaar' vernomen dat er een aardbeving was vandaag in Seoul, dus helemaal slecht met mijn luistervaardigheden gaat het ook weer niet.
Een nieuw begin. Wanneer er in het leven iets niet loopt zoals je verwacht, zijn er verschillende manieren om er mee om te gaan. Leren aanvaarden de werkelijkheid zoals het is, is een ding. Ermee leren omgaan de werkelijkheid is een ander ding. Ermee leren omgaan en verwerken, alsook veranderen, je manier van kijken, je manier van werken, je manier van denken op een manier zodat je beter vooruit geraakt in het leven.
Leren. Het leven is voortdurend blijven leren van je fouten en van elkaars gemaakte fouten. Omdat een mens anders niet groeit als hij of zij altijd hetzelfde blijft. Dat is toch wat ik heb ondervonden. Als het niet zo ging het examen, dan zou er wel een reden zijn. Eerder dan de reden te steken op dat het te moeilijk was geweest, dacht ik hoe ik beter zou kunnen studeren of een andere manier zodat ik volgende keer betere resultaten haal... Ja, ja, woorden van een blokbeest, haha. Neen, woorden van iemand die vooruit wil geraken in haar leven al werkende aan haarzelf.
Hmm.. Ja ! Laten we dapper door het leven gaan, en welke moeilijkheden ook overwinnen. Als je diep in je hart oprecht iets wilt, zonder de anderen opzettelijke schade toe te brengen; als je echt het beste voor hebt met iedereen diep in je hart... dan geloof ik en blijf ik geloven dat alles goed komt met iedereen :-).
Aan de mensen thuis in België : ik mis jullie enorm ! Aan een aantal mensen in de USA : ook !
Mijn kamer is een puinhoop, niet van de aardbeving, maar het resultaat van een aantal dagen blokken zonder enige zorg voor allerlei rondslingerende objecten ;-).
Het is weer bijna nacht in Seoul. Ik ben rustiger dan ooit. Blij dat ik weer weet in welke richting mijn leven aan het gaan is.
Een dikke knuffel. Tot gauw iedereen !
Tuesday, February 09, 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)